نام فیلم: او (Her)
محصول سال 2013 آمریکا
زمان: 126 دقیقه
کارگردان و نویسنده: اسپایک جونز (Spike Jonze)
بازیگران: خواکین فینیکس(Joaquin Phoenix)، امی آدامز (Amy Adams)، اسکارلت جوهانسون (Scarlett Johansson)، رونی مارا (Rooney Mara)
چه کسی تنهایی من را پر می کند؟
نقدی بر فیلم «او/Her»
امین رضایی
اسپایک جونز در درام عاشقانه علمی-تخیلی «او» آینده ای را به تصویر می کشد که در آن تمامی احساسات انسانی قابل تولید شدن توسط ماشین است. دنیایی که در آن حتی میتوان با یک سیستم عامل هوشمند عشق بازی کرد...
بعد از آنکه ازدواج تئودور (خواکین فینیکس) و کاترین (رونی مارا) با شکست مواجه می شود، تئودور نمی تواند با این جدایی کنار بیاید و دائما در تنهایی خود به خاطراتش با کاترین می اندیشد؛ تا اینکه تبلیغ اولین سیستم عامل هوشمند توجهش را جلب می کند. پس از تهیه و نصب این سیستم عامل که نام سامانتا (با صدای اسکارلت جوهانسون) را نیز برای خود برمی گزیند، زندگی تئودور وارد فاز جدیدی می شود. سامانتا علاوه بر اینکه برای مدیریت زندگی تئودور برنامه دقیقی می ریزد، دوست بامزه همیشه در دسترسی نیز هست؛ طنازی می کند و حتی در بازی های ویدئویی به تئودور کمک می کند؛ شب قبل از خواب با وی حرف می زند و صبح موقع بیدار شدن صبح بخیر می گوید و در ازای تمامی این سرویس ها هیچ چیزی طلب نمی کند. با این شرایط ویژه چه نیازی به دوست دختر یا شریک زندگی خواهد بود؟ پس تئودور وارد یک رابطه عاشقانه با سامانتا می شود. رابطه ای که هر چه در آن پیشرفت می کند، هوش سامانتا و درکش از رابطه نیز بیشتر می شود.
اسپایک جونز به عنوان کارگردان و نویسنده اغلب سکانس های «او» را به دیالوگ های رد و بدل شده بین تئودور و سامانتا اختصاص داده است. سکانس هایی که در آنها تئودور تنها کاراکتر فیزیکی است و از سامانتا فقط صدایی وجود دارد. با این حال مثلث بازی حرکتی خواکین فینیکس، بازی آوایی اسکارلت جوهانسون و بازی نوشتاری اسپایک جونز لحظات تاثیرگذار و تحسن برانگیزی را برای تماشاگر به وجود آورده است.
سوالی که در طول تماشای فیلم برای مخاطب ایجاد می شود این است که آیا جایگزینی روابط عاطفی که بر پایه احساسات عمیق و پیچیده انسانی است با یک رابطه ماشینی نتیجه مطلوبی خواهد داشت؟ سوالی که اسپایک جونز با زیرکی از جواب دادن به آن طفره می رود و پاسخ را به مخاطب واگذار می کند...
نظرات شما عزیزان: